TOKOH-TOKOH PENGARANG KARYA AGUNG

ABDULLAH MUNSYI PENGARANG HIKAYAT ABDULLAH

ABDULLAH BIN ABDUL KADIR MUNSYI (HIKAYAT ABDULLAH)

BIOGRAFI

•  Nama : Abdullah Bin Abdul Kadir
•  Nama gelaran : Munsyi Abdullah
• Keturunan: India Muslim berketurunan Arab
• Tempat kelahiran: Kampung Pali, Melaka (1976)
• Bilangan adik-beradik: Anak bongsu daripada empat adik-beradik
• Bahasa yang dikuasai: Melayu, Arab, Tamil, Hindustan, Inggeris.
•  Pekerjaan: penulis, penterjemahan buku, guru
• Meninggal dunia di Jeddah (1845).

KERJAYA

• Beliau mula bekerja dengan bapanya iaitu menolong bapanya menyalin dokumen dokumen penting.
•  Bekerja sebagai pentafsir dan jurutulis kepada Sir Stamford Raffles.
• Membantu  Paderi Thomson dan Milne menterjemah kitab Injil ke dalam bahasa Melayu.
•  Pernah menjadi guru bahasa Melayu kepada askar Inggeris berketurunan India.
• Pernah memangku jawatan pengetua di Anglo-Chinese College ketika Paderi Thomson pulang bercuti di England.
• Beliau juga telah mentafsirkan cerita-cerita turun-temurun agama Hindu.

LATAR BELAKANG PENDIDIKAN

• Munsyi Abdullah diberi pendidikan membaca dan menulis sejak berusia tujuh tahun.
• Beliau diajar mengaji Al-Quran  dan tulisan jawi serta tatabahasa  Melayu oleh bapanya sendiri.
• Ketegasan ayahnya menggesa beliau belajar  menjadi faktor  yang menyebabkannya suka kepada pelajaran atau menuntut ilmu.

KARYA-KARYA YANG DIHASILKAN

• Syair Singapura Terbakar (1830)
• Kisah Pelayaran Abdullah (1838)
• Hikayat Abdullah (1849)
•  Dewa-ul-Kulub (1883)
• Kisah Pelayaran Abdullah ke Judah (1920)

SUMBANGAN KEPADA MASYARAKAT

•  Pencetus zaman moden dalam masyarakat Melayu.
• Digelar “Bapa Pemodenan Melayu” kerana beliau memulakan tradisi penulisan tentang kisah-kisah masyarakat, dan tidak lagi tentang mitos dan dongeng atau sejarah pemikiran raja-raja feudal seperti yang terdapat dalam Hikayat Hang Tuah dan Tun Seri Lanang.
• Seorang pencinta ilmu terutamanya bahasa.
• Mempunyai sikap yang terbuka terhadap ilmu-ilmu baharu yang diperkenalkan oleh Inggeris.
• Contohnya :  alat cap-mengecap, kuasa elektrik,ilmu perubatan, ilmu kira-kira.
• Beliau mempunyai pendapat tentang kepentingan penyusunan semula nahu bahasa Melayu.
• Abdullah bersetuju dan mendesak supaya ibu bapa anak-anak orang Melayu pada zaman itu menghantar anak-anak mereka belajar bahasa Melayu. Pada zaman itu, adat orang Melayu ialah menghantar anak-anak mereka mengaji Al-Quran sehingga khatam. Sebaliknya, pelajaran bahasa Melayu mereka abaikan, kerana dianggap “tidak penting” dalam konsep kehidupan mereka, yang memisahkan kehidupan dunia dari akhirat.

FALSAFAH ABDULLAH MUNSYI

“ Jikalau sekiranya ada umur-umur

seribu tahun sekalipun, maka janganlah

engkau takut membelanjakan dia sebab menunutut ilmu, itu kerana dapat tiada segala hamba Allah dalam duniaini semuanya mengkehendaki kebesaran, ilmu itulah tangganya.”

Sumber :

https://www.heritage.gov.my/v2/index.php/ms/warisan-tidak-ketara/bahasa-a-persuratan/catatan-warisan-kebangsaan/hikayat-abdullah

http://ms.wikipedia.org/wiki/Hikayat_Abdullah 

RAJA ALI HAJI PENGARANG THUFAT AL-NAFIS

RAJA ALI HAJI (THUFAT AL-NAFIS)

BIOGRAFI

• Nama penuh : Raja Ali al-Hajj ibni Raja Ahmad Al-Hajj Ibni Raja Haji Fisabilillah bin Opu Daeng Celak Alias Engku Haji Ali ibni Engku Haji Ahmad Riau.
• Tahun dilahirkan : 1809 M
• Tahun meninggal dunia : 1870 M
• Tempat asal : Pusat Kesultanan Riau –Lingga di Pulau Penyengat (kini termasuk dalam Wilayah Kepulauan Riau, Indonesia).

LATAR BELAKANG PENDIDIKAN

• Raja Ali Haji  dibesarkan dalam keluarga yang memiliki latar belakang pendidikan keagamaan  dan keilmuan yang kuat.
• Sejak kecil ayahnya telah mendidik beliau untuk mempelajari bahasa Arab dan ilmu agama dengan baik.
• Pernah menuntut ilmu sehingga ke Mesir dan Mekah.

KERJAYA

v  Pernah menjawat berbagai-bagai jawatan penting dalam kerajaan Riau-Johor.

v   Menjadi guru agama yang mengajar tatabahasa, fiqah dan tasawuf.

v   Mengajar bahasa Arab.

SUMBANGAN

•  Raja Ali Haji merupakan seorang penulis yang berbakat pada  zamannya.
• Sumbangan beliau meliputi lapangan bahasa, kesusasteraan, sejarah dan agama.
• Banyak bahan penulisan beliau telah menjadi bahan kajian  para sarjana

HASIL KARYA

Bidang bahasa : Bustanul – Katibin (1850 M)

                         Kitab Pengetahuan Bahasa  (1858 M)  1865

Bidang sastera: Gurindam Dua Belas (1846 M)

                        Syair Siti Sianah

                        Syair Abdul Muluk

                        Syair Taman Permata

Bidang Sejarah:  Kitab Salasilah Melayu dan Bugis (1860 M)

                          Tuhfat al-Nafis (1865 M)

Undang-undang: Thamarat al-Muhamed

                        Mukaddimah Fi Intizam al-Wazir al-Malik  (1857)